ഇന്ന് മെയ് ഒന്ന്. തൊഴിലാളി ദിനം നീണാല് വാഴട്ടെ. തോറബോറ അന്തേവാസികളില് ഭൂരിഭാഗവും വീടുകളില് പോയി. (കമ്പനിക്ക് അവധി പ്രഖ്യാപിച്ച് നോട്ടീസ് ബോര്ഡില് അറിയിപ്പ് വന്നതേ എല്ലാവനും വീട്ടില്പോവാന് ഉറപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു). ഭാഗ്യം മെസ്സിനവധി ഇല്ലാത്തത്(വയറുനിറച്ച് ആഹാരമെങ്കിലും കഴിക്കാലോ). ബ്ലോഗുകളില് തിരഞ്ഞും പുസ്തകങ്ങളില് കണ്ണോടിച്ചും സന്ധ്യവരെ സമയം ചെലവഴിച്ചു. ഏകാന്തത ഭ്രാന്തുപിടിപ്പിക്കുകയാണ്. പോരാളികളൊഴിഞ്ഞ യുദ്ധക്കളം പോലെയാണിന്ന് തോറബോറ.(തുണികളും പുസ്തകങ്ങളും പത്രവുമൊക്കെ റൂമില് ചിതറിക്കിടക്കുകയാണ്). റഷീദ് ഉറങ്ങാന്കൂടെ തയ്യാറാവാതെ തെണ്ടാന്പോയി(കൂട്ടുകാരന്റെ വീട്ടിലാണേ). എം.ടി.പി ഭാര്യയെയും കുട്ടിയെയും കാണാന് നാട്ടില് പോയിട്ട് ആഴ്ച ഒന്നാവാറായി. ജോക്കി അളിയനെ യാത്രയയക്കാന് വിമാനത്താവളത്തില് പോയി.(വാഗ്ദാനം ചെയ്ത വിസ നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നതെന്തിന് എന്നാണ് നിരുല്സാഹപ്പെടുത്തിയപ്പോള് കിട്ടിയ മറുചോദ്യം). സലാമിന് പനിയാണ്(ഭക്ഷണത്തിന് കുറവില്ല കേട്ടോ).ഏതായാലും പെട്ടിയൊക്കെ തയ്യാറാക്കി ഇന്നലെ രാത്രിയിലെ തോറബോറയിലെ നല്ലൊരു ഭാഗം ശൂന്യമാക്കി പല്ലാരിമംഗലത്തിനു ട്രെയിന് പിടിച്ചു. പിലാത്തറ ജ്യേഷ്ടന് ഗള്ഫില് നിന്നു കൊണ്ടു വന്ന പെട്ടിയില് എന്തെങ്കിലും ശേഷിക്കുന്നുണ്ടോ എന്നറിയാന് നാട്ടില് പോയതാണ്( കണ്ടാല് മതിയായിരുന്നു. എന്നാലല്ലെ സഹപോരാളികള്ക്ക് എന്തെങ്കിലും കിട്ടൂ. സൈനുല് ആബിദ് പരീക്ഷകളുടെ പരമ്പരയുണ്ട് ലീവ് തരണമെന്ന് അപേക്ഷിച്ച് ഏറെ സമയം ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞിരുന്നു. പരീക്ഷ എന്തായോ ആവോ? ഉടന് എത്തുമായിരിക്കും. നാളത്തെ ഹര്ത്താലാണ് എല്ലാവരുടെയും യാത്ര നീട്ടുന്നതിന് പ്രധാന കാരണം. അതു വരെ ഏകാന്തത മാത്രമാണ് കൂട്ടുകാരന്. സഹിക്കുക തന്നെ. പോരാളികള് എത്രയും വേഗം വരട്ടെ എന്നാലെ പുതിയ കഥകളും ചിത്രങ്ങളുമൊക്കെ പോസ്റ്റു ചെയ്യാന്കിട്ടൂ.(ചില പോരാളികള് ഇനിയും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. ബ്ലോഗ് ഉണ്ടാക്കിയ കാര്യം.അപ്പോളറിയാം വിവരണത്തിന്റെ കടുപ്പം കൂടിയോ ഇല്ലയോ എന്ന്. (ബീച്ചില് പോവാമെന്നും ബേക്കല് കോട്ട പോവാമെന്നും ഒക്കെ കരുതിയിരുന്നു. ഒറ്റയ്ക്കെങ്ങിനെ പോവാന്? )
സ്നേഹപൂര്വം
No comments:
Post a Comment